Fałszywe przekonania na temat Metody McKenzie’go® Mechanicznego Diagnozowania i Terapii® – MDT
Istnieje wiele fałszywych przekonań związanych z MDT, a niektóre z nich wymieniono poniżej:
Zajmijmy się każdą z tych kwestii punkt po punkcie, aby dokładniej zobrazować czym jest MDT:
MDT to jedynie seria ćwiczeń
Ćwiczenia są ważnym, ale nie jedynym elementem MDT. Metoda McKenzie'go jest procesem badania i systemem rozwiązywania problemów klinicznych. Terapeuta czerpie wskazówki z wywiadu na temat wpływu określonych obciążeń mechanicznych na objawy, co umożliwia mu przeprowadzenie wstępnej diagnostyki różnicowej. Po pierwsze, czy jest to problem natury mechanicznej, chemicznej, biopsychospołecznej, czy też stanowiący kombinację powyższych? Po drugie, jeżeli jest to problem o podłożu mechanicznym, to który z klinicznych zespołów jest prawdopodobnym rozpoznaniem: Zespół Derangement, Dysfunkcyjny, Posturalny czy "Inne Rozpoznania Kliniczne"? Badanie przedmiotowe, które obejmuje różne strategie mechanicznego testowania, pozwala potwierdzić lub odrzucić wstępną diagnozę.
MDT koncentruje się jedynie na Zespole Derangement
Pomimo częstego występowania, Zespół Derangement nie jest jedynym zespołem w Klasyfikacji MDT. Kolejne dwa zespoły – Dysfunkcji tkanki kurczliwej i niekurczliwej oraz Posturalny, stanowią wążne elementy systemu. Czwartym z kolei są "Inne Rozpoznania Kliniczne", zawierające kilka podgrup patologii, które z powodzeniem mogą zostać rozpoznane i w odpowiedni sposób leczone. W tej grupie wyróżnia się między innymi takie rozpoznania jak stenoza, patologia stawów krzyżowo-biodrowych, zespół bólu przewlekłego, radikulopatia niereagująca korzystnie na procedury mechaniczne, urazy lub stan pourazowy, czy też stan po przebytym zabiegu chirurgicznym.
MDT wykorzystuje jedynie ćwiczenia przeprostne
Pomimo tego, że przeprost jest kierunkiem ruchu często stosowanym w leczeniu pacjenta, to zarówno podczas badania jak i leczenia mogą być wykorzystywane wszystkie płaszczyzny ruchu. Wybór kierunku ruch leczniczego zależy od objawowej i mechanicznej odpowiedzi na test powtarzanymi ruchami lub statyczne pozycjonowanie stosowane podczas procesu badania.
MDT odnosi się jedynie do krążka międzykręgowego
Podczas gdy model dyskowy jest użyteczny w tłumaczeniu zachowania się objawów w Zespole Derangement dotyczącego patologii kręgosłupa, prawdziwe źródło pochodzenia objawów nie zostało dotychczas poznane. Należy zwrócić uwagę, że MDT nie opiera się na diagnozie pato-anatomicznej i jej fundament stanowi system klasyfikacji oparty na reakcji objawów na powtarzane ruchy, a to w dużej mierze stanowi podłoże diagnozy prowadzącej do prawidłowego procesu leczniczego.
MDT wykorzystuje jedynie ćwiczenia wykonywane do końcowego zakresu ruchu
Ćwiczenia wykonywane do końcowego zakresu ruchu stanowią tylko część możliwości związanych z progresją siły mechanicznej i odmiennością siły mechanicznej. MDT stosuje również wiele innych procedur leczniczych tj. obciążenia statyczne, ruch wykonywany w niepełnym zakresie oraz techniki terapeutyczne.
MDT ignoruje wpływ czynników psychospołecznych
Tak naprawdę, nacisk skierowany na edukację pacjenta oraz kreowanie jego niezależności, potwierdza że system MDT jest głęboko osadzony w modelu psychospołecznym i uwzględnia ten czynnik podczas leczenia pacjentów. Specjaliści wykształceni w Metodzie McKenzie'go uwzględniają takie czynniki jak obawa pacjentów przed ruchem oraz ich skłonność do biernego uczestnictwa w leczeniu.
MDT wyklucza stosowanie terapii manualnej
Pomimo, że staramy się ograniczać wykorzystywanie technik manualnych, mobilizacje i manipulacje stanowią ważny element kontinuum związanego z progresją siły. W MDT skupiamy się głównie na edukacji i wykorzystaniu tych elementów terapii mechanicznej, które pacjent może wykonywać samodzielnie - bez interwencji terapeuty. Ma to na celu zredukowanie zależności pacjenta od rąk terapeuty oraz stymulowanie samodzielności pacjenta w walce ze swoją chorobą. Dopiero, gdy ten model postępowania nie przynosi odpowiednich rezultatów, zgodnie z zasadą progresji siły mechanicznej, zastosowanie znajdują techniki manualne, . Procedury z z użyciem siły terapeuty wykorzystuje się tylko po to, aby zainicjować proces leczenia oraz aby umożliwić pacjentowi powrót do samodzielnych ćwiczeń i przejęcie kontroli nad objawami.
MDT dotyczy jedynie kręgosłupa
Coraz liczniejsze dowody naukowe potwierdzają skuteczność Metody McKenzie'go w przypadku diagnozowania i leczenia schorzeń kończyn.
W dużym skrócie, MDT to system klasyfikacji. Koncentruje się on na diagnostyce różnicowej pomiędzy mechanicznymi i niemechanicznymi przyczynami bólu i ograniczeń funkcjonalnych.
Zmiany objawowo-mechaniczne są oceniane za pomocą badania podmiotowego i przedmiotowego, uwzględniającego test powtarzanymi ruchami i testy statyczne.