Home Dla Terapeutów » Ogólnie o Metodzie McKenzie’go

Ogólnie o Metodzie McKenzie’go

Metoda McKenzie’go® - Mechaniczne Diagnozowanie i Terapia® (MDT) to popraty naukowo system badania i leczenia skierowany do pacjentów cierpiących z powodu schorzeń kręgosłupa i kończyn 1-4. Mechaniczne Diagnozowanie i Terapia® zyskała uznanie świata naukowego i została zaakceptowana jako system rzetelny w identyfikowaniu przyczyny dolegliwości. Klasyfikację MDT oceniono jako kompletną w zakresie diagnozowania schorzeń narządu ruchu o podłożu (bio)mechanicznym5.

MDT pozwala specjalistom  na precyzyjne i sprawne przyporządkowanie objawów do jednego z trzech zespołów klinicznych, zwłaszcza w odniesieniu do schorzeń kręgosłupa i zaordynowanie odpowiedniego sposobu postępowania leczniczego. W wyniku przeprowadzonego badania wg. Metody McKenziego można również wykryć niemechaniczne tło pochodzenia objawów lub określić przeciwwskazania do leczenia, co wymaga natychmiastowego pogłębienia diagnostyki obrazowej i laboratoryjnej. 6. W badaniach wykazano, że większość pacjentów cierpiących z powodu mechanicznego pochodzenia objawów, uzyska dobre wyniki leczenia korzystając ze specyficznie dobranego ruchu leczniczego dostosowanego do postawionego wcześniej rozpoznania7.


Wyjątkowe połączenie edukacji ukierunkowanej na korekcję nawyków postawy, codziennej aktywności z wykorzystaniem indywidualnie dobranego ruchu leczniczego, jakiego używają terapeuci MDT, umożliwia pacjentowi samodzielnie radzić sobie z dolegliwościami. Takie podejście motywuje pacjenta do współuczestnictwa w procesie terapii, poprawia satysfakcję z leczenia oraz ogranicza koszty leczenia.8,9

Lista Referencji:

  1. McKenzie and May 2000, 2003, 2006,
  2. May and Donelson 2008,
  3. Chorti et al. 2009,
  4. Clare et al. 2004.
  5. May et al. 2006
  6. McKenzie and May 2003.
  7. Long et al. 2004, 2008.
  8. Manca et al. 2007,
  9. Machado et al. 2010.

Robin McKenzie na temat MDT (video)

Metoda – przewodnik krok po kroku

Assessment

Badanie

Evaluation

W MDT wykorzystuje się potwierdzony naukowo protokół badania, który umożliwia specjaliście wyłonienie diagnozy (bio) mechanicznej . W systemie klasyfikacji istnieją trzy podstawowe zespoły, które zawierają patologie o położy (bio) mechanicznym. Proces diagnostyczny pozwala specjaliście sklasyfikować pacjentów i określić odpowiednie rozpoznanie, które pozwala na wdrożenie odpowiedniego programu postępowania leczniczego.

W skrócie, Zespół derangement dotyczy ograniczenie ruchomości w stawie. Zespół Dysfunkcyjny dotyczy bólu spowodowanego przez obciążenie tkanek, które są objęte zrostami, bliznami itp., a Zespół Posturalny  wynika z przeciążenia tkanek długotrwale utrzymywaną pozycją końcowego zakresu ruchu. W skrucie rozciągnięciem lub niedokrwieniem.

Poprzez dbałe gromadzenie informacji na temat pozycji I ruchów, które maja wpływ na objawy, pacjent zostaje poproszony o wykonanie ruchów w różnych kierunkach I przekazuje informacje na temat wpływu tych strategii na objawy. W przypadku pacjentów cierpiących z powodu dolegliwości pochądzących z kręgosłupan u 50-70& obserwuje się nagłe zmiany (w zależności od tego ile czasu utrzymywały się objawy). Ból zwykle przenosi się na mniej lub bardziej dystalne części. Jeżeli ruch jest utrzymany ból zaczyna skupiać się w środku kręgosłupa. Takie zjawisko nazwano Centralizacją I wielu zweryfikowanych badaniach wykazano, że centralizacja oznacza dobre rokowanie. 1,2

Towarzysząca centralizacja oznacza zwykle popraw w zakresie ruchomości . Taki oba=raz kliniczny jest typowy dla Zespołu Derangement, który występuje najczęściej w populacji ciepiącej z powodu dolegliwości wynikających z uszkodzeń dotyczących kręgosłupa.

Ważnym elementem badania jest umiejętność określenia przez specjalistę objawów, które nie wpisuja sie moel (bio) mechaniczny . Pacjentów, którzy nie wpisują się w y=ten model należy natychmiast odesłać do specjalisty, który kreśli dalsze postępowanie diagnostyczne.

References:

  1. Werneke et al, 1999, 2005, 2008
  2. May and Ania 2012
Classification

Klasyfikacja

Objawy pacjentów zostają przypisane do:

  • Zespołu Derangement
  • Zespołu Dysfunkcyjnego
  • Zespołu Posturalnego
  • Innych Rozpoznań Klinicznych
    • Specyficzne rozpoznania

Każde z rozpoznań podstawowych i mieszczących się podgrupie Inne Rozpoznania Kliniczne jest ściśle zdefiniowane, aby uniknąć błędów w stawianym rozpoznaniu i pozwolić na wyłonienie wiarygodnej diagnozy.

W każdym rozpoznaniu stosuje się specyficzne postępowanie dopasowane do charakterystyki schorzenia. W terapii wykorzystuje się procedury leczenia mechanicznego takie jak powtarzany ruch leczniczy, procedury manualne czy korekta postawy i nawyków ruchowych. MDT to kompleksowy system klasyfikacji i zaledwie niewielka grupa pacjentów nie mieści się w podstawowych zespołach klinicznych, natomiast wpisuje się w obraz Innych Rozpoznań Klinicznych, takich jak poważne patologie, przyczyny pochodzenia nie mechanicznego, zespół bólu przewlekłego itp. All classifications and sub-group Other classifications have clear-cut clinical operational definitions to allow easy identification.

Treatment

Leczenie

Wraz z określeniem, które objawy pasują do jednego z trzech zespołów, odpowiednie leczenie może zostać wdrożone. W zespole Derangement pacjent wykonuje ruch, który prowadzi do cemntralizacji objawów lub sprawia, że objawy uległu znacznemu zmniejszeniu. W zespole Dysfunkcyjnym przepisuje się ruch, który ma za zadanie wywołać objawy I sprowokować mechanizmy mające na celu modelowanie tkanek objętych procesami gojenia (np. blizna). W Zespole Posturalnym pacjent ma za zadanie utrzymywać postawę, która ma za zadanie utrzymywać staw lub segment ruchowy w pozycji neutralnej, tak aby nie wprowadzać stawu w końcowy zakres ruchu.

W Metodzie McKenzie’go zwraca się uwagę na edukację I aktywne uczestniczenie w procesie leczniczym. Pacjenci są motywowani, aby podjąć odpowiedzialnośc za swoje leczenie. W związku z powyższym , strategie wykorzystujące zaangazownaie pacjenta, są pierwszoplanowe. W przypadku nie gdy leczenie wymaga interwencji zewnętrznej, specjalista pdejmuje próbę zastosowania zasady progresji siły mechanicznej takiej jak mobiizacja itp.

Prevention

Zapobieganie nawrotom

Wraz z edukacją pacjent powinien mieć możliwość samodzielnego radzenia z bólem wykorzystując w tym celu wyuczone ruchuy lecznicze i strategie służące korekcie postawy. Te strategie powinny być wystarczające do opanowania nawrotów Te informacje są istotne w aspekcie badań naukowych, w których stwierdza się duży odsetek nawrotów, w których objawy systematycznie się nasilają. Ograniczenie nawrotów wydaje się wówczas kluczowa, aniżeli krótkoterminowe działanie na rzecz zmniejszenia dolegliwości.